فرآید فردیت در شاهنامه با تکیه بر شخصیت رستم

یکی از محورهای بنیادی مطالعات ادبی امروز، قرائت متون ادبی کهن از دیدگاه نظریة پردازان امروزی است که مایة پویایی این متون می گردد. کارل گوستاو یونگ (1961-1875)، روانکاو قرن بیستم میلادی، در زمرة این نظریه پردازان است. از مهم ترین نظریه های وی، نظریة فرایند فردیت است که دربردارندة کهنالگوهای ویژة اوست. شاهنامه اثر ارزندة ابوالقاسم فردوسی (411-329 هـ.ق) است که بخش های افسانه ای، اساطیری و حماسی آن ظرفیت تحلیل نقد یونگی را دارد. این مقاله به بررسی چند شخصیت شاهنامه، به ویژه رستم، از دیدگاه یونگ و در چارچوب فرایند فردیت می پردازد.